Zuiden van Zuid Amerika: Vuurland? Koud hoor..

Als je op tierra de fuego (vuurland) komt verwacht je dat het koud wordt.(Dit klinkt raar he..) Het wordt namelijk zo genoemd omdat de indianen die er woonden overal vuur maakten, ze hadden weinig kleding aan en wilden zich zo opwarmen. En inderdaad koud dat het werd. De Patagonische wind die blies om onze oren en de sneeuw viel als witte pluisjes om ons heen. De kerstbelletjes hoorde ik al zachtjes rinkelen. Maar het is maart, iets klopt hier niet..
Ushuaia is de zuidelijkste stad van Zuid Amerika. Hier gaan alle grote boten naar het koude Antarctica! (Helaas wij niet), is elke reiziger op zoek naar een goede, goedkope deal om op een zo een boot te komen en lopen de bootknapen en stuurmannen door de straten opzoek naar souveniers voor hun familie en vrienden.

Uitzicht vanuit de auto naar Ushuaia.

Gezellig met mijn Pinguins!

Heerlijk toch!

In heel Argentinie kun je dollars en euro´s ruilen voor Arg.Pesos voor een goede wisselkoers. Dur voor 1 euro heb je 11.00 Pesos! Het is eigenlijk illegaal maar het wordt open gedaan. Politie snapt natuurlijk ook dat dit gebeurd. Maar kijkt er niet naar om. Hier in Ushuaia staat het zelfs op een deur van een casino. Wel heel raar hoor. Illigale praktijk in Argentinie.

Zo een soort boten gaan naar Antartica

Waar zijn we? Hier dus!

Met onze auto rijden wij weer terug naar het 'vaste land' want eigenlijk kun je tierra del fuego als een soort van groot eiland zien. We moeten namelijk op een veerpont om er te komen en er ook weer af natuurlijk. We rijden weer heel wat kilometers maar gelukkig is de benzine in het Argentijnse Patagonië goedkoop! We gaan het water weer over en worden getrakteerd op mooie wit met zwarte dolfijnen. Elke keer als ik een dier zie die je niet elke dag ziet of nooit heb gezien, maakt mijn hart een sprongetje van geluk (ook bij katten nog steeds trouwens, die zijn speciaal) ik maak een dansje op de boot en mensen kijken me raar aan maar, I don't care! Ik zit in Patagonië!!!

Voor ons 7.70 ARG is 0.70 eurocent!

Soms eten in de auto omdat het zo hard waaiden dat we maar lekker warm voor in de auto gingen eten..

Rutger die een mede reiziger ging helpen. Uiteindelijk ook nog gelukt. Deze Franse dame kon weer verder fietsen. (Pff door die harde Patagonische wind)

En toen kwamen er in een keer een stel paarden voorbij..

Heel veel vosjes gezien! Langs de weg maar natuurlijk ook op, alleen dan in een andere vorm..

Op de veerpont van Porvenier, vuurland naar Punta Arenas, Chili

Ontbijten onder een oude schuur, lees: geen wind!

Op het 'vaste land' rijden we Chili weer in. Richting het bekende Torres del Paine park. Het staat vooral bekend om de mooie lange wandelingen met overnachten in een tent. We hadden mooie en geen mooie verhalen gehoord maar elke keer werden wij er niet enthousiast van. Waarom? Geen idee. Misschien het idee om achter toeristen aan te lopen, op een soort van woodstock camping te staan en een best wel dure entree te betalen. Ook het weer hielp niet echt mee in die tijd dus ook geen zin om 5 dagen te lopen met zware rugzakken op, te kamperen zodat alles nat wordt en de wind die nog steeds aan het blazen is. Nee wij wilden iets anders. Het werd paard rijden! 6 uur hobbelen op een paard net langs het park af met een geweldig uitzicht op de 'torres' (torens). We konden overnachten bij de estancia (boerderij). Wat een rust en stilte, geen toerist te zien. Geen grote rugzak op onze rug en geen regen, een super mooie dag was het weer (de volgende dag overigens niet maar toen waren wij weer weg, toeval?)

Gaucho Roberto (Rutger kunnen ze hier niet zo goed uitspreken dus wordt het Robert of Roberto, klinkt wat Spaanser vindt je niet?)

Gaucho Rubia (Rubia = Blond)

Boerke is hout aan het sprokkelen, naja al gehakt en gedroogd..

Ons kampeerplekje voor die dag. Binnen in een hutje koken en dan het bedje in de auto

Met de Torres op de achtergrond natuurlijk

Gaucho Roberto moet wel zijn journaal bijhouden anders weet hij het straks allemaal niet meer.

Via een omweg door Argentinië (omdat we niet met de auto door de zee kunnen rijden) gingen we opnieuw Chili in. Hier reden we de Carretera Austral op. Een bekende weg in Chili die nog niet geasfalteerd is en met geweldig mooie uitzichten. Een van de mooiste uitzichten die we gezien hebben. Wat is Chili mooi. Groen, mooie helder blauwe meren, verschillende kleuren bloemen en planten en besneeuwde toppen van de bergen.
Dit is Chili hoe je in je gedachte hebt. In een woord GE-WEL-DIG. En weer.. met mooi weer, we hebben elke keer geluk...